Acteren en Alexandertechniek

Lees meer hierover in het artikel 'Movement 're-education' helps drama student improve performance.' By Sherry Fisher - December 3, 2007

Op de  Acteursschool krijgen de studenten gedurende het hele eerste jaar Alexandertechniek lessen aangeboden. De lessen vinden wekelijks plaats. Er wordt zowel individueel als met de hele groep gewerkt. Halverwege het lesblok houden de studenten over een periode van 2 weken een dagboek bij. Hieronder volgt een fragment uit een dagboek van een student. In de zomer van 2015 is helaas het doek gevallen voor de Acteursschool. Lees meer hierover via deze link.

Fragment uit dagboek van een student

Zondag 25 november
Vandaag kocht ik een nieuw paar schoenen. Schoenen met een hak en het viel me op hoe mijn houding hierdoor veranderde. Wat precies daar moet ik nog meer voor voelen. Ik merkte ook hoe het mijn lopen beïnvloedde. Ik heb ook gerepeteerd en moest de fysiek van een opa opzoeken. Mijn personage heeft een economische energie dus springt zuinig met beweging om. Ik zet hiervoor mijn bovenlijf nogal vast. Dus op momenten dat ik uit het spel ben, probeer ik te ontspannen door richtingen te denken.

Maandag 26 november
Vanochtend had ik les van Lucas en deed de monoloog uit Hamlet. Ik moest ijsberen en dacht omhoog en vooruit en toen zei mijn docent dat ik te bewust liep. Haha. Hij dwong mij me niet meer bezig te houden met richtingen denken. Het zal meer en meer een automatisme moeten worden, een tweede natuur. Dat merk ik wel, want de richtingen schieten zo nu en dan door me heen. Als ik sta, denk ik aan hoe ik sta en als ik ga zitten of iets pak, ga ik in de monkey.

Dinsdag 27 november
Ik heb nog niet verteld hoe de rust van stoppen en richtingen denken doorwerkt in mijn spel. Ik ben er blij mee. Ik speel een loverboy in een schoolvoorstelling. Het personage heeft veel monologen door de vierde wand heen op het publiek. Dat is spannend, vooral als het 15-jarige moeilijk opvoedbare VMBO-ers zijn die nooit in een theater komen. Mezelf met rust laten, de richtingen denken, mijn voeten ontspannen, maken dat ik mijn monologen kalm en beheerst doe, wat interessant is voor die rol. Een rustige, vriendelijke loverboy is een beetje vreemd, dus interessant. Het brengt een aangename basishouding en rust.

Zaterdag 1 december
Zojuist weer even gelegen. Ik had de hele dag les en daarna repetities, dus mijn lijf wilde wel met rust gelaten worden. Maar wat het plezierigste was, was dat tijdens het liggen mijn aandacht alleen naar mijn lijf uitging, waardoor ik niet meer bezig was met alle invloeden en gesprekken die ik die dag had gevoerd. Mijn hoofd had ik ook even met rust gelaten. Prettig.

Zondag 2 december
Vandaag werd ik mij bewust van het belang van denken en dan doen. Ik had een repetitie op de toneelschool en moest wat tafels sjouwen. Ik deed dit met Berenice. Om het proces te versnellen, besloten wij ieder zelf een tafel te pakken zodat we minder hoefden te lopen. Ik dacht na over wat een goede manier zou zijn om het ding 1. op te tillen zonder mijn rug over te belasten en 2. er handig mee te lopen zonder schade aan mezelf of mijn omgeving aan te richten. Zo bedacht ik voor mezelf een prettige manier om het ding op te tillen en te verplaatsen. Berenice deed dit niet en kreeg last van haar rug.

Zondag 9 december
Vandaag weer een repetitie gehad. Op bepaalde tijden moet ik mijn personage heel groot maken. Ik heb er een ex-tango danser van gemaakt dus hij tilt zijn knieën heel hoog op en ontspant daarbij zijn buik. Ik merk dat mijn rugspieren dat niet prettig vinden, want ze worden snel moe. Ik ben nog op zoek naar een houding waarmee ik de regisseur en mijn rugspieren tevreden houd. En terwijl ik dit tik, denk ik, ik zou ook een betere houding achter de computer moeten hebben. Maar ik staar nu eenmaal op mijn handen omdat ik niet blind kan tikken. Waardoor er in mijn nek, rug en armen verkorting optreedt.

Thijs Gilbert